Bhante @sujato, this is from the sutta you cited.
idha, bhikkhu, rājā cakkavattī dhammiko dhammarājā dhammaṁyeva nissāya dhammaṁ sakkaronto dhammaṁ garuṁ karonto dhammaṁ apacāyamāno dhammaddhajo dhammaketu dhammādhipateyyo dhammikaṁ rakkhāvaraṇaguttiṁ saṁvidahati antojanasmiṁ.
Bhante Sujato: Monk, a wheel-turning monarch provides just protection and security for his court, relying only on principle—honoring, respecting, and venerating principle, having principle as his flag, banner, and authority.
Bhikkhu Bodhi: a wheel-turning monarch, a righteous king who rules by the Dhamma, relying just on the Dhamma, honoring, respecting, and venerating the Dhamma, taking the Dhamma as his standard, banner, and authority, provides righteous protection, shelter, and guard for the people in his court.
พระเจ้าจักรพรรดิผู้ทรงธรรม เป็นธรรมราชาในโลกนี้ ทรงอาศัยธรรมนั่นเอง สักการะธรรม เคารพธรรม ยำเกรงธรรม มีธรรมเป็นธง มีธรรมเป็นตรา มีธรรมเป็นใหญ่ ทรงจัดการรักษา ป้องกันและคุ้มครอง ที่ประกอบด้วยธรรมไว้ในอันโตชน ฯ
-
Perhaps this is what P.A. Payutto meant when he said the word dhammādhipateyyo didn’t get an accurate translation?
มีธรรมเป็นใหญ่ doesn’t mean employing dhamma as the ruling system of government? The meaning in Thai is quite generic, and would be interpreted by most laypeople as ‘he deems the dhamma important’.
-
What do you think of this rendering?
dhammaddhajo dhammaketu dhammādhipateyyo = พระจักรพรรดิยึดถือธรรมะเป็นมาตรฐานแห่งการบริหาร ธรรมะเป็นเป้าหมายแห่งอุดมการณ์ และธรรมะเป็นหลักแห่งการปกครอง
I tend to be wordy, not precise, but I hope to convey the full meaning of the Pali words. Did I misunderstand them? Did I overtranslate?
P.S. I consider myself highly educated, but I don’t (didn’t) know the word ‘อันโตชน’. 